و تواصوا بالمرحمه..

من.. به جهان تو باخته ام..

سر و قلبم را

دو چشمم را

دست و پا و زبانم را 

همه را در جهان تو و به آن باخته ام..

اما

قسم به همان شهر

که مردی در آن هست؛

گمان نمی کنم که «احد»ی مرا نمی بیند..

ما.. «شجاعت» ورود به گردنه های دشوار را نداشته ایم..

پدر خاک را بگو که برخیزد!

و یادمان بدهد .. 

چگونه است اطعام کردن بینوایان خاک نشین در روزهای قحطی و گرسنگی..