آدم گاهی به اندازه تمام جنگ های به هزیمت رفته ای که در آن ها شرکت نکرده هم احساس شکست خوردگی می کند
به اندازه تمام شهرهای به غارت رفته و خانه های ویران شده
و ..
تمام اسرای غیرنظامی حتی! آنها که در میدان جنگ نبوده اند.. اما اسیر شده اند
آدم.. گاهی در وسط همه این ویرانی ها، بیشترین لذت را می برد..!!
ما چه جور موجودات عجیب و غریبی هستیم؟؟
هر لحظه به یک حال! و آن حال هم در حالت تشدید!!
می گویند که
گنج در ویرانه هاست..
* شعر از مولاناست:
چون به دست آورد کسی ما را/ ما گهی گنج گاه ویرانیم
